6. “What am I going to do?”

Natalie’s POV

Rano obudziłam się w łóżku. Nie mam pojęcia jak, ponieważ zasnęłam w sali kinowej, ale myślę, że Justin mnie przeniósł. Napisałam do mojej siostry, by poszła ze mną załatwić kilka spraw, podczas gdy Candice zostałaby u Pattie. Ubrałam siebie oraz Candice i wyszłyśmy z domu. Odwiozłam ją i pojechałam po Mirandę.

-Cześć dziewczyno! –powiedziała wsiadając do auta i przytuliła mnie. 

Byłyśmy ze sobą blisko. Mówiłyśmy sobie o wszystkim. Nie miałam żadnych bliższych przyjaciół, z którymi mogłabym porozmawiać, tylko ją. Ona jedyna mnie wysłuchuje, kiedy mówię o problemach z Justinem. I mimo tego, że jest 3 lata młodsza ode mnie, to daje mi naprawdę dobre rady.

- Hej! –uśmiechnęłam się.

- Jak się masz?

- Dobrze. –uśmiechnęłam się ponownie.

- Ok. Co jest nie tak?

Wzięłam głęboki oddech. –Muszę ci o czymś powiedzieć.

- Ok.. O co chodzi? –zapytała.

- Jestem w ciąży.

- Co?! –zaśmiałam się.

- Taak.

- Dlaczego mi nie powiedziałaś?!

- Mówię ci teraz. –wzruszyłam ramionami.

- Jestem pierwsza?

- Nie, wie o tym tata i rodzice Justina. Media jeszcze nie. –westchnęłam.

- Przykro mi. –było jej mnie szkoda i tego życia, którym żyję, bo wiedziała, że nienawidzę być w centrum uwagi. Zawsze chciałam mieć dużą rodzinę, jak Justin, ale z nim. Nie chciałam mieć dzieci, jeśli tylko ja miałabym je wychowywać!

- Jest ok. –powiedziałam, wjeżdżając na podjazd przed jej domem.

- Więc.. Gdzie znowu jedziemy?

- Powiedziałam, że muszę zrobić kilka rzeczy, co jest prawdą, a potem mam wizytę. Justin nie mógł przyjść. –powiedziałam.

- Yey!

Kiedy dotarłyśmy do gabinetu lekarza podpisałam się i czekałam, aż wezwie mnie do siebie. Pisałam do Pattie czy z Candice wszystko ok, kiedy Miranda trąciła mnie w bok.

Pokazała mi swój telefon. Widniał tam artykuł: ‘‘Brunch* Randka Justina Biebera’’.

Justin został właśnie zauważony z Lily Collins na brunch randce w kawiarni. Ostatnim razem, kiedy sprawdzaliśmy, to nie z nią był żonaty i miał dziecko. Jak Natalie Bieber czuję się, widząc ich razem?

- Tak mi przykro Natalie. Ja- -przerwałam jej.

- Nie. Jest dobrze. –wzięłam głęboki oddech i popatrzyłam przed siebie.

Kątem oka zobaczyłam Mirandę kręcącą głową, która dalej gapiła się na to zdjęcie. To zdjęcie było już wyryte w mojej głowi. Nie mogłam znieść tego, że wyszli razem. Zanim zaczęłam spotykać się z Justinem, coś było między nim, a Lily, ale ‘’to nic poważnego’’. Tak powiedział Justin. Teraz, kiedy będzie miał drugie dziecko, zdecydował spotykać się z nią?!

*Flashback*

Śmiałam się, kiedy Justin mnie łaskotał. W końcu wydostałam się z jego uścisku i pobiegłam do naszej sypialni. To była nasza noc poślubna. Justin zabrał mnie na małą wyspę, gdzie byliśmy tylko my. Było przepięknie. Kiedy już byłam w sypialni, zamknęłam się na zamek, ale Justin był już w pokoju. Obróciłam się, by pobiec w inną stronę pokoju, ale zastałam zatrzymana przez parę ramion łapiących mnie w talii i przyciągających bliżej.

- Mam cię! –wyszeptał mi do ucha. Zachichotałam i obróciłam się do niego. Założyłam ręce wokół jego karku, a on położył swoje na moich biodrach. Pocałował mnie zanim powiedział –Kocham cię.

- Ja ciebie też. –uśmiechnęłam się.

- Obiecaj mi coś.

- Cokolwiek chcesz.-zapewniłam.

Spojrzał na podłogę. – Obiecaj mi, że będziemy razem na zawsze. -Podniósł wzrok. – Obiecaj mi, nawet jeśli będziemy się kłócić, nadal będziemy się kochać. Obiecaj mi, że nic stanie między nami. –przybliżył się i potarł mój policzek. – Obiecaj mi.

- Obiecuję. –powiedziałam, a on zaatakował mnie pocałunkiem. Oddałam jego pocałunek idąc do przodu, aż moje kolana dotknęły krawędzi łóżka.

- Jesteś teraz moim życiem. –wyszeptał i kontynuował niezapomnianą noc.

*End of Flashback*

- Natalie Bie-

- Tutaj! –przerwałam doktorowi, zanim ktokolwiek mógłby mnie rozpoznać. 

Poprowadził mnie i Mirandę do gabinetu i zamknął drzwi. Miranda usiadła na krześle obok łóżka, na którym leżałam.

- Zastanawiałem się, kiedy zobaczę cię w tej sali ponownie. –zaśmiał się.

- Taak, cóż,  nie oczekiwałam, że pojawię się tutaj przez trochę.

- Dobrze, spójrzmy na dziecko. –podniosłam moją bluzkę, a on wycisnął żel do USG na mój brzuch i rozsmarował go. Patrzyłam na monitor. – Tutaj jest… -dalej patrzył na monitor ze zmieszaniem wymalowanym na twarzy. –Właściwie to są.. Twoje dzieci.

- Dzieci?! –zapytała Miranda.

- Tak, dwója. Ładne i zdrowe. –potwierdził doktor.

Dalej parzyłam na monitor. Bliźniaki. Trójka dzieci, które mam wychować sama?!

- Um.. Dacie mi minutkę? –wytarł mój brzuch i wyszedł.

- Dacie sobie radę. –zachęcała mnie Miranda.

- Nie. –wymamrotałam. – Nie. Nie dam. My nie damy. Martwiłam się, że to dziecko nie będzie miało taty, tak jak Candice, i że będą musiały żyć tym życiem, którym nawet ja nie chcę żyć. Teraz dwójka dzieci więcej będzie musiała to znosić. –przetarłam oczy. Byłam kompletnie zestresowana, a to nie było dobre dla dzieci. Przebiegłam palcami przez moje długie brązowe włosy i po cichu powiedziałam sama do siebie.

- Co ja mam teraz zrobić?

*brunch- późne śniadanie, coś w stylu lunchu

~*~*~

tego się nie spodziewałam, a Wy? ; o

Na szczęście mam już internet i mogę dodać rozdział. Mam nadzieję, że nie jesteście źli, że dopiero dzisiaj. Dziękuję za wszystkie komentarze i wyświetlenia. 

Proszę, nie przestawajcie komentować, nawet nie wiecie z jaką przyjemnością tłumaczę, kiedy wiem, że ktoś to czyta. Wystarczy jakieś "asjbval" albo chociaż "czytam", serio. 

I jeśli chodzi o informowanie, to piszcie swoje tt tylko w zakładce "info", bo jak są wszędzie, to się nie mogę połapać.

Rozdział z dedykacją dla @xxkaciekxx :* Masz i się ciesz. 

I ostatnie co chciałam napisać. Wyjeżdżam jutro następny powinien pojawić się dopiero o NIEDZIELĘ. 

Mam nadzieję, że chociaż co niektórzy doczytali do końca,  kocham Was ♥

INFORMUJCIE MNIE, JEŚLI ZMIENIACIE NAZWĘ NA TT!
usunęłam już kilka nicków, których nie mogłam znaleźć 

@OnlyTrulyLove